Weeswijzer

Weeswijzer is het instituut waar kennis en praktische tools te vinden zijn om deze jongeren bij te kunnen staan. Weeswijzer biedt kennis, inzicht en support. Ook zet Weeswijzer zich in om weeskinderen te kunnen helpen op het gebied van onder andere wonen.

Rouwproces voor weeskinderen

Het verliezen van een vader en of moeder is iets vreselijks voor een kind. Jaarlijks verliezen ongeveer 6.000 kinderen een of beide ouders. Van alle minderjarigen zijn er ongeveer 34.000 waarbij één van de ouders is overleden en 330 waar beiden ouders zijn overleden.

Daarnaast zijn er ook nog 870 kinderen waarvan één van de ouders is overleden en de andere geen rol speelt in het leven van het kind. Volgens de wet behoort ook deze groep tot de groep weeskinderen. Vanuit deze opvatting zijn er in Nederland dus ongeveer 1200 weeskinderen.

Kinderen rouwen ieder op hun eigen manier. Zij kunnen zich op verschillende manieren uiten. Denk hierbij aan buitensporig huilen, woede, boosheid etc. Zij kunnen angst voor de dood ontwikkelen of een schuldgevoel. Jaloezie naar andere kinderen toe waarvan de beide ouders nog leven kan ook voor komen.

Steun voor weeskinderen

Goede ondersteuning van een weeskind bij overlijden van de ouder(s) is cruciaal. Uit onderzoek blijkt dat weeskinderen behoefte hebben aan:

Een vertrouwenspersoon die er speciaal voor hen is en steun biedt, bijvoorbeeld op het gebied van de uitvaart, rouwen, wonen, school, vrije tijd, geldzaken en persoonlijke ontwikkeling. De rol van deze persoon kan, afhankelijk van de behoefte van het kind, intensief of beperkt zijn.

Een expert die vanuit het belang van het kind mee kan kijken bij de erfenis en financiële zaken.

Een keuze voor een voogd en woonlocatie, dit geldt vooral voor oudere weeskinderen.

Steun die doorloopt als het kind volwassen wordt, met name in de periode tussen 18 en 23 jaar oud, is erg belangrijk.

Professionele hulp

Sommige kinderen kunnen psychische en psychosociale problemen bij het verlies van de ouder(s) ontwikkelen. De eerste signalen kunnen zijn dat het kind zich langere tijd bedroefd voelt, lusteloos is, en hij of zij geen zin meer heeft in de gewone dagelijkse activiteiten.

Een ander signaal is dat het kind geen of weinig interesse toont in vrienden of terugvalt in de ontwikkeling. Tot slot kan het kind ook te maken krijgen met lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid en slapeloosheid.

Aarzel in dit soort situaties niet om professionele hulp in te schakelen.

Terug naar Begrippenlijst